Obróbka wiórowa - Wikipedia
Obróbka wiórowa ? rodzaj obróbki skrawaniem polegający na usuwaniu nadmiaru materiału narzędziami skrawającymi, których ostrza mają zdefiniowaną geometrię, a ich liczba jest ustalona. Oddzielony w czasie obróbki naddatek materiału zamieniony zostaje na wióry, a wykonywany proces przeprowadza się na obrabiarkach.
Sposoby realizacji obróbki wiórowej:
frezowanie ? kształtowanie płaszczyzn i powierzchni krzywoliniowych
toczenie ? do obróbki powierzchni obrotowych zewnętrznych i wewnętrznych
wytaczanie ? do obróbki powierzchni wewnętrznych
wiercenie ? wykonywanie otworów
rozwiercanie ? wykańczanie otworów walcowych
powiercanie ? powiększanie otworów walcowych
przeciąganie i przepychanie ? wykańczanie otworów niewalcowych
struganie i dłutowanie ? obróbka narzędziem wykonującym ruch posuwisto-zwrotny
Rodzaje obróbki wiórowej:
zgrubna
średnio dokładna
dokładna
bardzo dokładna
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Obr%C3%B3bka_wi%C3%B3rowa
Frezarki dawniej
Wytwarzanie narzędzi z metalu nie jest nowym pomysłem, nie jest nawet starym - kwalifikuje się do prehistorii. Jednak gdy okazało się że nie wszystko da się wykuć albo odlać z płynnego surowca, nadszedł czas frezarek.
Patrząc szerzej na to czym jest obrabiarka, dostrzegamy że nawet zwykły pilnik można podciągnąć pod definicję. Jednakże wraz z rewolucją przemysłową, zaszła potrzeba szybszego i dokładniejszego wykonywania elementów o dokładnych wymiarach. Powstawały więc maszyny, które miały jedno zadanie, ale robiły je bardzo dokładnie - np. wiertarki stołowe, którym jedynym celem było wykonywanie pionowych otworów w surowcu, w dokładnie ustalonym miejscu i wiertłem o odpowiedniej średnicy. To dało początek pomysłom aby stworzyć maszyny o większych możliwościach, które wciąż wykonywały by obróbkę materiału z ogromną dokładnością. Stało się to jednak możliwe dopiero z rozwojem technologii komputerowych i odpowiednich sposobów programowania urządzeń.
Różne typy obrabiarek - Honownica
Honownica - obrabiarka służąca do honowania, tzn. obróbki wykańczającej bardzo dokładnych powierzchni (najczęściej otworów), w których wymagana jest wielokierunkowa struktura powierzchni (np. cylindry silników spalinowych), co bardzo trudno jest osiągnąć np. poprzez szlifowanie otworów.
Budowa i zasada działania
Honownica składa się z: korpusu, układu napędowego, wrzeciona, oraz przegubowo przymocowanego do niego narzędzia. Narzędziem stosowanym do honowania jest głowica wyposażona na obwodzie od trzech do dwunastu osełek. Podczas gładzenia głowica połączona przegubowo z wrzecionem obrabiarki wykonuje ruch obrotowy oraz ruch posuwisto-zwrotny. Skojarzenie tych ruchów powoduje, że każde ziarno osełki zakreśla linię śrubową. Prędkość obrotowa głowicy nie powinna być wielokrotnością podwójnych posuwów głowicy, mamy wtedy pewność, że każde ziarno osełki nie trafi na te same tory obróbki. Najczęściej spotyka się honownice z posuwem ręcznym, wtedy najlepsze efekty przynosi obróbka z licznymi zmianami prędkości posuwu.
Poza honownicami do otworów są także spotykane honownice do powierzchni płaskich, stożków, powierzchni sferycznych i wałów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Honownica