Ekonomiczny Szanghaj
Chiny to potęga ekonomiczna i cokolwiek by myśleć o rządzących to należy oddać im honor za stworzenie tej potęgi.
Centrum tej potęgi to z pewnością Szanghaj- miasto produkuje aż 4% Chińskiego PKB. Odbywają się tam targi biznesowe, które przyciągają z roku na rok coraz więcej inwestorów z Europy. Jest to na tyle duży trend, że firm, które zajmują się negocjacjami i organizują wyjazdy na takie targi, jest coraz więcej.
Wystarczy spojrzeć na ciągle rosnącą liczbę mieszkańców która w ciągu 100 lat jest dziesięć razy większa i dzisiaj osiąga już ponad 10 milionów.
Szanghaj- kultura i ludzie
W mieście da się często słyszeć dialekt chińskiego języka Wu (zwany szanghajskim), mimo iż urzędowym językiem jest mandaryński. Tutejszy dialekt jest niezrozumiały dla ludzi posługujących się językiem mandaryńskim. Prawie wszyscy mieszkańcy miasta poniżej 50 roku życia umieją płynnie posługiwać się językiem mandaryńskim, a poniżej 25 lat ? angielskim (preferowany język obcy w szkołach).
Szanghaj jest uważany za miejsce narodzenia nowoczesnych Chin; był także przez pierwszą połowę XX wieku centrum kultury i ekonomii całej Azji Wschodniej. Miała tu miejsce bitwa między pisarzami socjalistycznymi (żyli tu pionierzy tej sztuki: Lu Xun i Mao Dun), a liczniejszymi pisarzami romantyzmu (m.in. Shi Zhecun, Shao Xunmei, Ye Lingfeng, Eileen Chang). Jedno z najbardziej znanych chińskich dzieł, Oblężona Forteca (autorstwa Qian Zhongshu) częściowo dzieje się w mieście.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Szanghaj#Ludzie_i_kultura
Język urzędowy i powszechny w Chinach
Standardowy język chiński, nazywany przez zwolenników istnienia wielu języków chińskich standardowym językiem mandaryńskim, to oficjalny język ChRL, opracowany w latach 50. i nauczany w chińskich szkołach od 1956 roku. Według danych spisu powszechnego z 2000 roku, w języku tym mówi w Chinach ponad 840 mln osób2. Liczbę cudzoziemców władających tym językiem lub uczących się go władze chińskie szacują na 30 mln osób.
Wywodzi się on z tzw. języków mandaryńskich, używanych na północy Chin. Jest językiem urzędowym w trzech państwach: ChRL, Tajwanie i Singapurze. Dzięki edukacji prowadzonej w tym języku jest on zrozumiały dla większości użytkowników języków chińskich i nazywany w Chinach kontynentalnych putonghua = "mowa powszechna", a na Tajwanie guoyu = "język państwowy".
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_chiński