Prawo cywilne bywa zagmatwane. Skorzystaj z pomocy doświadczonej kancelarii: Kodeks polskiego prawa cywilnego
Kodeks cywilny (skrót k.c. lub w języku prawniczym kc) ? usystematyzowany według określonych reguł (nawiązujących do systematyki pandektowej) zbiór przepisów prawnych z zakresu prawa cywilnego obejmujący przynajmniej podstawowy zestaw instytucji z tej dziedziny.
Obowiązująca w Polsce ustawa ? Kodeks cywilny ? została uchwalona 23 kwietnia 1964 r. Wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1965 r., z wyjątkiem artykułów 160?167, 178, 213?219 i 1058?1088, które weszły w życie z dniem ogłoszenia, czyli 18 maja 1964 r. Opublikowany został w Dzienniku Ustaw nr 16, poz. 93 z 19641. Organem wydającym był Sejm PRL, a organami zobowiązanymi: Rada Ministrów, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ministerstwo Obrony Narodowej.
Geneza
Uchwalenie kodeksu cywilnego w Polsce wywołane było w głównej mierze potrzebą unifikacji polskiego prawa cywilnego oraz unowocześnieniem dotychczasowych przepisów. Do momentu wejścia w życie kodeksu cywilnego w zakresie stosunków cywilnoprawnych obowiązywały:
- ustawa z dnia 18 lipca 1950 r. ? Przepisy ogólne prawa cywilnego (Dz. U. z 1950 r. Nr 34, poz. 311),
- dekret z dnia 11 października 1946 r. ? Prawo rzeczowe (Dz. U. z 1946 r. Nr 57, poz. 319),
- rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. ? Kodeks zobowiązań (Dz. U. z 1933 r. Nr 82, poz. 598),
- dekret z dnia 8 października 1946 r. ? Prawo spadkowe (Dz. U. z 1946 r. Nr 60, poz. 328),
- rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. ? Kodeks handlowy (w pozostałej części kodeks obowiązywał do końca 2000 r.) (Dz. U. z 1934 r. Nr 57, poz. 502),
ustawa z dnia 13 lipca 1957 r. o obrocie nieruchomościami rolnymi (Dz. U. z 1957 r. Nr 39, poz. 172),
- ustawa z dnia 29 czerwca 1963 r. o ograniczeniu podziału gospodarstw rolnych (Dz. U. z 1963 r. Nr 28, poz. 168),
- rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o własności lokali (Dz. U. z 1934 r. Nr 94, poz. 848),
- rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o rejestrowym zastawie rolniczym (Dz. U. z 1928 r. Nr 38, poz. 360),
ustawa z dnia 14 marca 1932 r. o rejestrowym zastawie drzewnym (Dz. U. z 1932 r. Nr 31, poz. 317),
- ustawa z dnia 28 kwietnia 1938 r. o rejestrowych prawach rzeczowych na pojazdach mechanicznych (Dz. U. z 1938 r. Nr 36, poz. 302),
- ustawa z dnia 15 czerwca 1939 r. o zastawie rejestrowym na maszynach i aparatach (Dz. U. z 1939 r. Nr 60, poz. 394),
- rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 czerwca 1924 r. o lichwie pieniężnej (Dz. U. z 1924 r. Nr 56, poz. 574),
- dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 grudnia 1935 r. o wysokości odsetek ustawowych (Dz. U. z 1935 r. Nr 88, poz. 545);
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Przepisy wprowadzające kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.), która zawiera w głównej mierze przepisy derogacyjne, kolizyjne i intertemporalne przygotowała polski system prawa do wejścia w życie kodeksu cywilnego. Akty prawne wymienione wyżej zostały w całości lub w części uchylone przez niniejszą ustawę.
Zawartość polskiego kodeksu cywilnego
Polski kodeks cywilny składa się z czterech ksiąg: części ogólnej (art. 1?125) dotyczącej m.in. osób i czynności prawnych, oraz ksiąg regulujących kolejno: prawo rzeczowe (art. 126?352), prawo zobowiązań (art. 353?921) oraz prawo spadkowe (art. 922?1088).
Księgi dzielą się na tytuły, tytuły na działy, działy na rozdziały, a niektóre rozdziały na oddziały.
Na podstawie kodeksu cywilnego wydanych zostało 10 rozporządzeń.
Nowelizacje
Dotychczas wydano 66 aktów zmieniających polski kodeks cywilny. Pierwsza nowelizacja nastąpiła w 1971 r. W okresie PRL-u kodeks cywilny znowelizowano ośmiokrotnie.
Obszerna nowelizacja nastąpiła w 1990 r. w związku z transformacją ustrojową w Polsce. Przejście z gospodarki centralnie sterowanej na gospodarkę planową koncesyjno-reglamentacyjną wywołało potrzebę dokonania głębokich zmian w kodeksie cywilnym, głównie w zakresie własności oraz umów (wprowadzono do kodeksu cywilnego np. zasadę swobody umów, która jest jednym z fundamentów gospodarki wolnorynkowej ? mówi o niej art. 3531 kodeksu cywilnego). 27 stycznia 2014 r. Marszałek Sejmu ogłosił tekst jednolity kodeksu.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kodeks_cywilny
Kiedy po pomoc do prawnika?
W życiu spotykają nas różne sytuacje. Czasem są one bardzo miłe i bardzo przyjemne. Czasem zaś, są to sytuacje bardzo nerwowe, trudne, można powiedzieć, że przerastające wręcz. Niemożliwe jest wówczas to, by sobie z tym poradzić samodzielnie. Szczególnie ma to miejsce, gdy problemy są natury prawnej. Mało kto jest w stanie poradzić sobie z takimi problemami samemu, jeżeli nie ma wykształcenia prawnego. W takiej sytuacji niezbędna jest pomoc prawnika. Radca prawny czy adwokat, to specjaliści w zakresie prawa, wiedzą jak poprowadzić sprawy, wiedzą jak je rozwiązać lub je rozwinąć. Wiele zależy od tego, czego w danej chwili potrzebujemy. Czy ważniejsze jest dla nas szybkie i proste załatwienie i zakończenie sprawy, czy też, nie ważne jak, ale ważne by swoje wygrać. W jednej i drugiej sytuacji dobry prawnik nam w tym pomoże, doradzi i pokieruje. Podpowie, jakie ruchy należałoby teraz wykonać, a jakie ruchy są zupełnie zbędne i niepotrzebne, czy wręcz szkodliwe. Wszystko to jest niezwykle ważne i niezwykle istotne. I daje poczucie bezpieczeństwa.
Prawnik ? potrzebny specjalista
W dzisiejszych czasach codzienne życie wymaga od nas otaczania się specjalistami, otaczania się fachowcami. Każdy chce mieć swojego osobistego lekarza, który byłby na każde zawołanie, kiedy tylko potrzeba czy to porady czy to bardziej zaawansowanego badania. Nie ma to w zasadzie znaczenia, ważne jest tylko by lekarz był na zawołanie, żeby czuć się bezpiecznie. Każdy chce mieć też swojego księgowego. Takiego, który to pomoże zarządzać finansami, podpowie, jak nimi zarządzać, jak je zorganizować i ogarniać. Każdy też pragnie mieć swojego własnego prawnika. Porada prawna powinna być na zawołanie, natychmiast, kiedy tylko będzie potrzebna. Jednocześnie, powinna być fachowa i profesjonalna. Zarówno radca prawny, jak i adwokat, niezależnie, kto będzie wspierał, powinien doskonale znać się na swoim fachu i wspierać swojego klienta w każdej dziedzinie życia i w każdym jego aspekcie. Najchętniej odpowiedzialność za własne życie i własne sprawy złożylibyśmy w ręce różnorodnych fachowców i profesjonalistów, zdejmując w ten sposób z siebie odpowiedzialność. To bardzo wygodne i komfortowe rozwiązanie.