Jedyną szansą na dożycie sędziwego wieku chorując na stwardnienie rozsiane jest właściwe leczenie. Dlatego z pewnością pomogą większej ilości osób cierpiących na tą chorobę powstrzymać jej postępowanie.Częstotliwość zachorować na SM
Częstotliwość zachorować na SM jest bardzo zróżnicowana z geograficznego punktu widzenia. Z danych zebranych na przestrzeni lat wynika, że ryzyko zachorowania na SM jest tym większe im dalej od równika. Znaczenie może mieć wiele czynników, np. klimatyczne, dietetyczne, ekspozycja na promieniowanie słoneczne, czynniki genetyczne i zakaźne.
Pierwsze objawy zachorowania występują pomiędzy 15 a 60 rokiem życia, rzadko jest to przed lub po tym czasie. Kobiety ponad dwa razy częściej chorują na stwardnienie rozsiane. W przypadku zachorowań po 50 roku życia stosunek ten się wyrównuje.
Leczenie SM a leczenie zespołu devica
Zespół devica to, tak samo jak stwardnienie rozsiane, choroba autoimmunologiczna, jednak atakuje głównie nerwy wzrokowe oraz rdzeń kręgowy. Choroba rozwija się około 40 roku życia, a nie tak jak Sm w wieku około 30 lat. Ponad 80% przypadków zachorowania na tą chorobę dotyka kobiety.
Zmiany powodowane przez tą chorobę obejmują paraliż mięśni nóg, rąk oraz zaburzenia w działaniu jelit, utratę czucia kończyn górnych i dolnych oraz zaburzenia widzenia (głównie ostrości) aż do ślepoty. Tak samo jak Sm ta choroba podlega leczeniu, jednak mimo wielu podobieństw wymaga odmiennego leczenia niż stwardnienie rozsiane. Dlatego właściwa diagnoza jest bardzo ważna.
Leki na stwardnienie
Leczenie SM jest w części refundowane z kasy chorych, jednak ma pewne ograniczenia czasowe oraz wiekowe. Po określonym czasie, który na dzień dzisiejszy wynosi 2 lata, chory musi płacić pełną stawkę za kuracje, która znacząco opóźnia postępowanie choroby.
Na szczęście jest wiele prywatnych klinik, które oferują przeróżne metody leczenia, które są skuteczne w zależności od predyspozycji pacjenta oraz jego podatności na konkretny lek. Obecnie najpopularniejszą i najnowszą metodą leczenia SM jest interferon beta, który stosowany jest w Europie oraz w Azji jako najskuteczniejszy lek na to schorzenie.