naklejki wypukłe 3d Wikipedia i Hot-stamping
Hot-stamping zwany również termodrukiem, hot-printem to technika druku z użyciem folii hot-stampingowej i matryc wypukłych wykonanych z materiału przewodzącego ciepło.
Hot-stampingu używa się do uszlachetniania druku, ozdabiania przedmiotów, znakowania, zabezpieczenie druku (zwłaszcza folie holograficzne). Podobne efekty do hot-stampingu otrzymuje się przez zastosowanie cold-stampingu.
Opis folii do hot-stampingu
Folia PET jest nośnikiem warstw:
warstwa rozdzielająca,
warstwa lakieru,
warstwa napylonego próżniowo aluminium,
warstwa klejowa.
Matryca podgrzewana jest do ok. 100 °C. Po zetknięciu matrycy z folią PET rozgrzewa się warstwa klejowa, klej aktywizuje się w miejscach odpowiadających rysunkowi na matrycy i wraz z odpowiednim fragmentem warstwy lakieru i warstwy aluminium pozostaje na drukowanej hot-stampingiem powierzchni.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hot-stamping
Prowadzenie zakładu poligraficznego
Zakład poligraficzny prowadzony jest przez osoby, które dobrze znają się na drukowaniu i wykańczaniu różnego rodzaju książek. Dlatego pracownikami zakładu poligraficznego są technicy zajmujący się drukowaniem i oprawianiem książek. Samo sprawdzanie drukowanych książek pod względem poprawności językowej przeprowadzane jest przez zespół redakcyjny, a wygląd okładek przygotowywany przez grafików.
Wobec tego zakłady poligraficzne przyjmują zlecenia na oprawy książek oraz ich zabezpieczanie przed różnymi uszkodzeniami. Są one otwarte w ciągu tygodnia, a czasami także w soboty. Poszczególni pracownicy zakładów poligraficznych mogą przyjmowane przez siebie zlecenia wykonywać także w niedziele. Dzięki temu klienci będą zadowoleni z czasu oczekiwania na wykonanie ich zlecenia.
Techniki graficzne w Wikipedii
Techniki graficzne dzielone są na grupy ze względu na sposób opracowania matrycy (np. cięcie, trawienie) i materiał, z którego jest zrobiona (np. drewno, gips, miedziana płyta). Istnieją trzy podstawowe grupy:
1. techniki druku wypukłego polegają na żłobieniu w matrycy linii i płaszczyzn, które mają pozostać niewydrukowane ? na odbitce ślad pozostawią wypukłe części formy drukowej; są to m.in. drzeworyt, kamienioryt, linoryt, gipsoryt, pirografia, cynkoryt, korkoryt, fleksografia;
2. techniki druku wklęsłego polegają na żłobieniu lub trawieniu w matrycy linii i płaszczyzn, które odbiją się na papierze:
techniki suche (ryte): miedzioryt, staloryt, sucha igła (suchoryt), ceratoryt, kamienioryt, mezzotinta (sztuka czarna);
techniki trawione: akwaforta, akwatinta, miękki werniks, odprysk, heliograwiura, fluoroforta;
techniki metalowe ? te z technik suchych i trawionych, które do wykonania matrycy wykorzystują metalową płytkę;
3. techniki druku płaskiego polegają na takim spreparowaniu matrycy, aby część nie pokryta rysunkiem była odporna na przyjmowanie farby drukarskiej; zaliczamy do nich: litografię, algrafię, cynkografię (cynkotypię), monotypię.
Poza tymi trzema grupami istnieje jeszcze druk sitowy oraz druk cyfrowy. Pierwszy różni się od technik z ww. grup tym, że farba jest przetłaczana przez matrycę, a wykorzystywany jest w technice serigrafii. Druk cyfrowy natomiast, w odróżnieniu od reszty, nie wymaga użycia formy drukowej.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika