Teorie na temat SM
Stwardnienie rozsiane to choroba o nieznanym podłożu, jednak istnieje wiele teorii lekarzy badających tą chorobę od lat. Jedną z tych teorii jest, że SM to choroba autoimmunologiczna. Czyli taka, w której układ odpornościowy atakuje komórki własnego ciała, w tym przypadku układu nerwowego.
Są również teorie, które wskazują na podłoże w postaci niedoboru witaminy D, zwłaszcza w dzieciństwie lub na niewydolność żylną w obrębie mózg-rdzeń kręgowy.
Choroba układu nerwowego
Choroby demielinizacyjne to zespół chorób, które atakują układ nerwowy chorego i powodują szereg nieprzyjemnych objawów. Niestety większość z tych chorób nie jest uleczalna, można jedynie opóźnić ich rozwój poprzez odpowiednie leki.
Większość z tych chorób nie ma określonych przyczyn, są chorobami tzw. idiopatycznymi. Do postawienia odpowiedniej diagnozy w przypadku którejkolwiek z tych chorób potrzeba szeregu badań przeprowadzonych przez specjalistów neurologii. Poprawna diagnoza jednej z tych chorób jest dość ciężka i łatwo można postawić błędną diagnozę.
Wikipedia i patofizjologia
Chociaż dużo wiadomo na temat mechanizmów uszkodzeń zachodzących w stwardnieniu rozsianym, to przyczyny występowania stwardnienia rozsianego nie są znane. W chorobie tej dochodzi do degeneracji mieliny (substancji tłuszczowej pokrywającej aksony komórek nerwowych). Według ściśle immunologicznej teorii tłumaczącej patogenezę SM w inicjacji procesu zapalnego główną rolę odgrywają komórki T. U chorych regulatorowe limfocyty T posiadają kilkukrotnie mniejszą zdolność hamowania podziałów innych limfocytów
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane