Dlaczego drewno?
Coraz więcej rodziców przekonuje się do zastąpienia plastikowych zabawek dla dzieci drewnianym wyposażeniem. Chociaż niejednokrotnie są one o wiele droższe i cięższe, to jednak zabawki z drewna dla dzieci stają się coraz bardziej popularne. Można by zadać pytanie ? dlaczego drewno? Ten naturalny materiał od wieków jest wykorzystywany do produkcji zabawek. W czasach, gdy nie istniały jeszcze tworzywa sztuczne dzieci bawiły się różnymi elementami drewnianymi niejako z braku wyboru alternatywy dla tego materiału. Obecnie wielu rodziców wybiera naturalne materiały ze względu na ekologię, jak również i na wyrabianie odpowiednich, proekologicznych postaw wśród dzieci już od dzieciństwa.
O rodzajach huśtawek
Huśtawka występuje w wielu różnych odmianach. Ze względu na konstrukcję można wyróżnić następujące typy:
huśtawka działająca na zasadzie dźwigni o równych ramionach, na końcach których umieszczone są siedziska, przeznaczona dla dwóch osób
huśtawki wahadłowe, z wiszącym elementem ruchomym:
z pojedynczym siedziskiem, "krzesełkiem"
z siedziskiem w postaci "ławeczki" dla kilku osób, tzw. huśtawka ogrodowa
z dwoma siedziskami umieszczonymi naprzeciw siebie, tzw. huśtawka parkowa
najprostsza konstrukcja, zawieszona na jednej lub dwóch linach lub łańcuchach, z siedziskiem zrobionym z deski lub opony
Huśtawki najczęściej montowane są na osiedlowych placach zabaw, w ogrodach jordanowskich i parkach.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hu%C5%9Btawka
O pochodzeniu zabawek - domek dla lalek
Domek dla lalek (pokój, izba) to miniaturowa replika domu lub mieszkania służąca do zabawy najczęściej dziewczynkom. Tradycyjnie domki i ich wyposażenie były wykonywane z drewna, z czasem też używano do ich wykonania metali, płyty pilśniowej i tworzywa sztucznego.
Historia domków dla lalek sięga już starożytności. Dawne miniaturowe gospodarstwa z mebelkami i wyposażeniem znajdowane są w wykopaliskach oraz grobach dzieci1. Mebelki wykonywano wtedy z gliny, cyny, brązu, czasami ze srebra2. Najstarsza znana budowla tego typu pochodzi z roku 1558, kiedy to Albrecht V Bawarski zamówił dla swojej córki prezent, którym był domek dla lalek. Nie przypominał on wtedy zabawki, lecz precyzyjnie wykonane małe dzieło sztuki z kunsztownie wykonanymi miniaturkami rezydencji książęcej.
Wyrób domków w Europie przeżywał rozkwit w wieku XVIII i I połowie XIX wieku. Najpiękniejsze z nich powstały w Niemczech, gdzie pełniły rolę "zabawek edukacyjnych". Modne były też w Anglii, Holandii, Francji i we Włoszech. Właśnie we Włoszech przy okazji obrzędów związanych z Bożym Narodzeniem2. konstruowano całe "miasta lalek", a w szczególności znane szopki neapolitańskie, które często były dziełem najlepszych włoskich architektów, rzeźbiarzy i złotników.
Pod koniec XIX wieku oprócz domków lalek bardzo popularne stały się miniaturowe pojedyncze pokoje (zwłaszcza kuchnie) składające z trzech ścian, podłogi i wyposażenia takie jak: meble i sprzęt gospodarstwa domowego.
Dopiero po II wojnie światowej, domki produkowano w fabrykach na znacznie większą skalę. Wcześniej produkcją zajmowali się głównie rzemieślnicy. W latach 50. XX wieku, typowe sprzedawane zestawy to domy wykonane z blachy, pomalowane i umeblowane sprzętami z plastiku. Niskie koszty produkcji domków sprawiły, że stały się one dostępne dla większości dziewcząt z rozwiniętych krajów Europy Zachodniej, szczególnie tych które po II wojnie światowej nie borykały się z odbudową kraju. Na początku XXI wieku japońska firma produkująca zabawki wykonała dom dla lalek z prawdziwym telewizorem. Miniaturowy odbiornik wielkości znaczka pocztowego odbierał kilka kanałów