Podstawowy rodzaj insomnii
Kto by się spodziewał, że jest więcej niż jeden rodzaj bezsenności - dzięki Wikipedii, oto ten główny:
Bezsenność pierwotna (inaczej samoistna) ? uważana jest za odrębną jednostkę chorobową należącą do zaburzeń snu (charakteryzującą się określonym zespołem objawów, profilem patofizjologicznym, określonym przebiegiem, przewidywalną odpowiedzią na leczenie), w której bezsenność nie jest związana z innymi zaburzeniami psychicznymi, ani też z chorobami somatycznymi czy działaniem substancji psychoaktywnych. W większości przypadków do zachorowania na bezsenność pierwotną dochodzi nagle pod wpływem stresujących wydarzeń życiowych. Po ustaniu czynnika stresogennego bezsenność przechodzi w fazę przewlekłą i może ustąpić po kilku miesiącach lub trwać latami, w trakcie których dochodzi do przejściowych pogorszeń i popraw.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bezsenno%C5%9B%C4%87
Definicja bezsenności
Raz jeszcze posługując się Wikipedią, wyjaśniamy kolejne zagadnienie - bezsenność:
Bezsenność (asomia, agrypnia, łac. insomnia, ang. insomnia) ? jest zakłóceniem stanu zdrowia, w którym niewystarczająca jest długość snu lub niezadowalająca jakość snu. Bezsenność może polegać na trudnościach w zasypianiu, wczesnym przebudzaniu się, wybudzaniu się w trakcie snu lub na złej jakości snu, czego następstwami są brak poczucia wypoczęcia, gorsze samopoczucie lub zaburzenia funkcjonowania w ciągu dnia. Bezsenność może być rozumiana bądź jako objaw, bądź jako odrębna jednostka chorobowa.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bezsenno%C5%9B%C4%87
O najgorszych lękach
Każdy się czegoś boi. Wielu z nas obawia się choroby, utraty pracy, czy też straty bliskiej osoby. Są to naturalne lęki, które towarzyszą większości ludzi. Wiemy, że wcześniej czy później będziemy musieli stanąć twarzą w twarz z traumatyczną sytuacją - każdy może stracić bliską osobą, każdy może zachorować, każdy może stracić pracę. To są te najsilniejsze lęki i najbardziej obciążające psychicznie sytuacje. Bardzo trudno jest po takich przejściach wrócić do normalnego życia, a często okazuje się to wręcz niemożliwe. I chyba tego boimy się najbardziej - że stracimy w życiu to, co dla nas najważniejsze, że stracimy poczucie sensu. Brzmi bardzo pesymistycznie, jednak każdy z nas czasami ma takie myśli.